EPISODE 2 - Poznajmy się bliżej, ale z bezpiecznej odległości

Shelley przestudiowała każdy punkt regulaminu w swoim nowym pokoju. Nawet nie rozejrzała się dokładnie, nie podziwiała każdego kąta jak to dziewczyny zazwyczaj robią. Z każdą stroną robiła coraz większe oczy dziwiąc się jak można być tak ograniczony umysłowo, aby wprowadzać w życie takie zasady. Shel miała już taką naturę, że żyła w zgodzie z każdym i nie lubiła sie kłócić, ale gdy już ktoś obudził w tej spokojnej dziewczynie tego rozwścieczonego wilka, to zapominała, co to znaczy litość.

- Ja im pokażę.- wstała, mówiąc do siebie. Pociągnęła jeszcze nosem i zdeterminowana ruszyła w kierunku drzwi. Gdy je otworzyła, potknęła się o swoje torby.- Co jest?- podeszła do największej walizki gdzie zauważyła przyczepioną do niej metkę z podpisem bezpieczne. Wprowadziła wszystko do pokoju i zeszła na dół gdzie przy stole w niewzruszonej pozycji siedział Kendall, a na przeciwko niego chłopak, którego wcześniej nie widziała. Siedzieli i wpatrywali się w siebie tak jakby porozumiewali się za pomocą fal podczerwieni, jak to się kiedyś robiło w starych cegłofonach.

- Shelley.- powiedział Kendall, a następnie wstał.- To jest Logan. Logan. To jest Shelley.- dziewczyna na chwilę zapomniała o złości i odłożyła regulamin, aby podać Loganowi rękę, lecz ten skrzywił się na ten gest i tylko skinął głową. Blondyn posłał mu porozumiewacze spojrzenie i jednak uścisnął dziewczynie rękę, a następnie wyciągnął z tylnej kieszeni mini żel antybakteryjny i posmarował sobie ręce. Brunetka zrozumiała już kim jest ten człowiek i zapoznała się z pomysłodawcą najdziwiniejszych punktów w regulaminie.

- Ty mi przyniosłeś walizki?- spytała próbując olać to, co zobaczyła przed chwilą. Poczuła się urażona, że wytarł po niej ręce, bo nie uważała się za brudaskę. Chłopak przytaknął.- A grzebałeś w moich rzeczach?

- Tylko w rękawiczkach.- odpowiedział.

- Nie uważasz, że nie powinieneś tak robić? A ty jakbyś się poczuł gdybym grzebała w twoich rzeczach?- zdenerwowała się.

- Po pierwsze, nie grzebałem, tylko oglądałem. Po drugie, śmiem sądzić, że musiałem to zrobić dla dobra nas wszystkich. Nie chcemy, aby komuś stała się krzywda.

- Nie no, Allah akbar! Chciałam powybijać was wieczorem!- zażartowała ironicznie. Logana przeszedł dreszcz i od razu spojrzał na Kendalla, który wybałuszył oczy na dziewczynę i się przeżegnał znakiem Krzyża Świętego.

- Nie bluźnij, dziewczyno!- powiedział przerażony Kendall.- Bóg czuwa nad tym domem.

- Ja pierdole!- nagle drzwi wejściowe się otworzyły. Nowa współlokatorka kojarzyła już twarz tego mężczyzny, bo był nim nie kto inny niż ten sam człowiek, którego spotkała przy wejściu do kamienicy.- Nie dość, że mi kurwa nic dzisiaj nie wychodzi, to węża chyba rozjebałem. Ubranie mam całe mokre, a słońce tak mnie nakurwiało, ale i tak jestem mokry!- trzasnął drzwiami.

- To nie trzeba się brać za coś czego się nie potrafi.- wtrąciła dziewczyna, a szatyn spojrzał na nią wielkimi oczami. Następnie spojrzał na przyjaciół spojrzeniem Co ona tutaj jeszcze robi? Shelley nie miała pojęcia dlaczego przekomarzanie się z nim sprawiało jej dziwną przyjemność.

- James, Shelley to nasza nowa współlokatorka.- szatyn podszedł do stołu nie ściągając butów i ze skrzyżowanymi rękoma spojrzał na dziewczynę z góry.

- Coś czuję, że się nie polubimy.- odparł ze skamieniałą twarzą.

- Wzajemnie.- nie chciała po sobie poznać żadnych emocji. Wiedziała, że od teraz musi być twarda. Wiedziała, że jak im okaże słabość, to ją przygniota do ziemi z czterokrotną siłą.- Naniosłeś piachu, gdy wszedłeś.

- Ja to posprzątam!- wstał Logan ochoczo i poszedł po zmiotkę.

- Pozwolisz żeby ktoś inny za ciebie sprzątał?- spytała Jamesa.

- Zostaw go. On to lubi.- następnie zdjął buty i skierował się na schody.

- James, zostań.- poprosił Kendall.- Musimy omówić pewne kwestie.

- Nie mam ochoty.- burknął i poszedł do swojego pokoju.

- No to zaczniemy obrady bez niego...

- Jakie obrady?- spytała.

- Na twój temat. Musimy tylko poczekać aż Carlos wróci ze szpitala.

- Też się uderzył w głowę czy leży na oddziale psychiatrycznym?- zaśmiała się.

- Otóż moja droga...- Kendall wtedy dumnie uniósł głowę.- Carlos jest lekarzem.

- Lekarzem...hmm.- rozmarzyła się. Zaczęła namiętnie rozmyślać, że skoro ostatni współlokator pracuje w szpitalu, to pewnie jest inteligentnym człowiekiem. Miała nadzieję, że z nim chociaż połączą ją więzy zrozumienia.- A kiedy przyjdzie?

- Gabinet zamyka o szesnastej.- wtrącił Logan.- Dwie minuty zajmuje oporządzenie spraw i zamknięcie wszystkiego. Potem idzie na parking do auta, a potem jedzie samochodem gdzie droga zajmuje mu przy stałej prędkości dziewięć minut, przy korku na Morensena, jedenaście. A że mamy szesnastą piętnaście, to pewnie był mały korek. I zanim zaparkuje i wysiądzie to będzie za chwilę.

- Wróciłeeeem!- zawołał uradowany Carlos.- Ludzie, nawet nie wiecie jaką miałem napaloną pacjentkę hahaha.- odwieził kurtke, nie orientując się, że stałe towarzystwo uległo zmianie. Dopiero po chwili zobaczył, że między przyjaciółmi siedzi dziewczyna.- Oooo dzien dobry, dzień dobry.- podbiegł szybko do stołu.- Jestem Carlos, a ty?

- Shelley.- uśmiechnęła się niezręcznie. Zdystansowała się, gdy usłyszała słowo napalona. 

- Cherry?

- Shelley.- powiedziała wyraźniej.

- No, no, no...- obukał ją od góry do dołu.- Chłopaki, dziś nie ma czwartku i takiego ładnego gościa przyprowadzacie gdy mnie nie ma?

- Tak wyszło, że od dzisiaj tu mieszkam.- na te słowa, oczy Carlosa rozbłysły.

- A więc już pewnie czytałaś Wielkiego Kutasa!- zaśmiał się.

- Yyy... tak.- wydał jej się troche chamski i zbyt bezpośredni jak na pierwsze sekundy poznania.

- Ha! To witaj w domu, Cherry.- poklepał ją po ramieniu.- Kobieta w tym domu, ah! Ale będzie ciekawie! Jak chcesz, to cię oprowadzę jeszcze raz, ale tym razem tak...dogłębnie.

- Wiesz co, nie, dzięki. I mam na imię Shelley.

- Ale Cherry bardziej mi do ciebie pasuje. Podkreśla twój ognisty temperament.

- Ale ja nie mam ognistego temperamentu...

- Masz, masz!- sprostował. Stanął za jej plecami przez co poczuła się niezręcznie.- Nie musisz grać takiej szarej myszki. Ja się na kobietach znam lepiej niż nie jedna kobieta.

- A co? Jesteś psychologiem?

- Lepiej, Cherry. Jestem ginekologiem. I gdybyś miała kiedyś jakis problem. Gdyby cię sromy swędziały może, to nie wstydź się i zgłoś się do mnie.

- Nie, dziękuję.- wstała od stołu speszona.- Muszę do łazienki. Shelley zamknęła się w łazience i spojrzała w lustro. Była blada jak ściana. Jest w tej kamienicy od niedawna, a już ma dość. Przemyła twarz wodą i ponownie spojrzała w lustro.- Cholera...- zapomniała, że miała makijaż i zajęła simę ogarnianiem swojej twarzy.

***

- Carlos, czy mógłbyś opanować się w towarzystwie tej dziewczyny?- spytał po cichu Kendall.- Nie chcę, aby czuła się tu niezręcznie.

- Ale co ja zrobiłem?- usiadł niezadowolony.

- Nie podrywaj jej.- wtrącił Logan.- Nie wiadomo co ona ma...

- A kto pięć lat temu wyzwał mnie od najgorszych i stwierdził, że jestem epicentrum chorób wenerycznych? I jak opętany wrzeszczał, że mój wacek nazywa się Kiła Mogiła?

- To było pięć lat temu i mógłbyś już o tym zapomnieć.- szepnął Henderson.

- Przestańcie oboje.- uspokoił ich blondyn.- Ta dziewczyna i tak juz przeżywa, więc to jakoś jej wynagrodźmy. Postarajcie się, panowie. Ma tu być harmonia jak w każdym normalnym domu.

- A James?

- Jeszcze z nim porozmawiam, ale już nie dzisiaj. Carlos, obiecaj mi, że ją zostawisz.

- No dobrze.- jęknął niezadowolony.- Ale jak sama będzie chciała, to zapominam o tym, o co mnie prosisz.

- Jak chcesz.

- Będę ją traktować jak ziomka, zluzuj gacie już.

- Już jestem.- Shelley wróciła na swoje miejsce.- Musismy pogadać o tych waszych zasadach.

- Ja nie idę na ustępstwa.- od razu dodał Logan, a Kendall zmierzył go wzrokiem.- No co? Zasad, a szczególnie tych dotyczących organizacji, trzeba przestrzegać.

- Rewizja co tydzień? Serio?- spojrzała na niego ironicznie.

- Już wspomninałem, że może być co dwa.- powiedział Kendall notując wszystko na kartce.

- Nie chcę żadnych rewizji. Już i tak grzebał w moich rzeczach. Tak nie można. Chcę prywatności! Nikt ma mi do pokoju nie zaglądać i będę się zamykała na klucz jeśli mam taka potrzebę.

- Ale jak to się zamykać?- spytał zszokowany Carlos.

- A więc to ty jesteś taki otwarty.... Rządam zmienienia tych zasad, albo będziecie tu mieli armagedon.

- Dobra, zluzuj gacie.- wtrącił Carlos.- Zamiast gadać o Księdze Kutasa, opowiem wam jaką miałem akcję dzisiaj.- Pena potarł ręce.- A więc...

- Carlos.- Kendall zwrócił jego uwagę nie odrywając wzroku z kartki, na której wciąż coś notował.

- To było gdzieś po piętnastej. Taka młoda, nawet ładna. Taka cicha... Mówiła, że pierwszy raz jest u ginekologa i...

- Biedna źle trafiła.- wcięła się Shel.

- Cher, nie przeszkadzaj. A więc... mówiła, że ma chłopaka, którego kocha i że przygotowują się na pierwsze ruchańsko. No i wspomniała nieśmiało, że nikt wcześniej jej tam nie dotykał. A sobie myślę co za szkoda, taka strata tyle cisnąć pas cnoty. Ale dobra. Pomacałem tam trochę i wiecie co?

- Zsikała się?

- Powiedziała, że pragnie najpierw coś sprawdzić. Zapytała czy nie mógłbym jej tam na dłużej do szapreczki palca włożyć. A ja jej odpowiadam z miną specjalisty, że of kors zrobię to dla jej dobra. No dobra. Wsadzam jednego i patrzę na nią. Ona tak rozgląda się wszędzie z miną zdziwienia jakby badała dokładnie co czuje. Zaczynam poruszać i uśmiecha się głupio. Ja bym robił dalej, ale ona powiedziała, że chce jeszcze, no to już z grubej rury wsadzam dwa palce i jaki jęk się rozległ taki, że o...

- Przestań zmyślać.- po schodach zszedł James.

- Ale to prawdaaa!- wyprostował się.

- Pewny jesteś? Która normalna poprosiłaby cię o to?

- Ja to mogę mieć każdą. Tyle kobiet potrzebuje mojej miłości. Ale spokojnie. Ja mam takie wielkie hmhm...serce, że miłości starczy dla każdej. Prawda, Cherry.

- No pewka.- odparła ironicznie.

- A jednak wróciłeś.- powiedział Logan.

- Żeby napić się soku.

- A dosiadasz się do stołu więc po co?- spytała dziewczyna widząc jego zamiar.

- Żeby posłuchać wymysłów Carlosa. Wiesz... lubię wpychać nos w nie swoje sprawy.

- Interesujące zajęcie.- zmrużyła oczy.

- Interesująca praca.- poprawił.

- A co? Jesteś redaktorem naczelnym Pudelka?

- Ten shit dla kobiet nie ma prawa istnieć...

- James jest komornikiem.- wyjaśnił Henderson.

- Nie no super praca. Jeszcze gorsza od kanara.- na ten komentarz James prychnął.- A ty kim jesteś?

- Pracuję w sanepidzie.

- I wszystko jasne.

- Potrójny det.- zaśmiał się Carlos.- Jego motto to 3D.

- Tak.- przytaknął brunet.- Dezynfekcja. Dezynsekcja. Deratyzacja.- wymienił na palcach.

- A Archanioł Gabriel kim jest?

- No, Schmidt, pochwal się jaką masz pracę.- uśmiechnął się Carlos.

- Ile razy wam mam mówić, że to jest praca?

- Tak, tak. Pracujesz dla Boga. Tak, tak, wiemy Kendallu.- zaczął się śmiać, a Logan ukrywał swój uśmiech za dłonią. James tylko siorbnął soku i patrzył na Shelley, która nie wiedziała o co chodzi. Spojrzała tylko na blondyna, który wykrzywił usta.

- Jestem pomocnikiem...

- Jesteś starszym ministrantem.- gdy dziewczyna to usłyszała, zaczęła się głośno śmiać. Przez to Carlos zaczał się śmmiać jeszcze głośniej.

- O nie.- odparł ironicznie James.- Zatrzymajcie te karuzelę śmiechu.

- Wystarczy.- odparł sucho Kendall.- Tu masz listę adnotacji. Muszą pasować ci te zmiany. Więcej nie zmienimy.- dziewczyna przeczytała wszystko. Liczyło to się głównie jej prywatności. Z jednej strony zadowolona, że coś jej się udało wskórać, z drugiej strony zawiedziona, że tak mało, zgodziła się.- A czy panowie się zgadzają na uwzględnienie adnotacji?
- No pewka. Wszystko dla Cherry.- uśmiechnął się Carlos.
- To jest wykroczenie, ale jak kobieta się miesza, to trzeba ustąpić.- odpowiedział Logan.
- Przeżyję.- burknął James.
- Wybornie. Obrady uważam za zakończone.






* Nadszedł kolejny rozdział. Myślałam, że lepiej będzie z moją weną, ale ostatnio mam fazę na rysowanie i tworzenie różnych takich dzieł, że wszystko się opóźniło. W tym nadrabianie blogów(ale już nadrobiłam) i pisanie rozdziału. Nadal nie ustaliłam daty publikacji, ale czuję, że przez wakacje to będzie właśnie taki chop siup, więc radzę zaglądać co jakiś czas, albo dodać mego bloga :P
Info dla tych, co nie widzieli, ale jest już gotowa zakładka z bohaterami, więc oblukajcie :)
Do kolejnego :)
Nie będę Wam raczej trailerować, bo te opowiadanie nie ma szczególnej fabuły i większość opiera się na żarcie sytuacyjnym, ale jestem ciekawa Waszych komenatrzy :)
Do kolejnego :)